Het onroerend goed in Oostende, de enige echte kuststad, staat iets minder onder invloed van de markt van de tweede verblijfplaatsen. Ze heeft de schok van 2008 dan ook beter doorstaan dan haar buren. Wat niet wil zeggen dat er euforie heerst, zeker niet als het over nieuwbouw gaat.

Aan de zee is er geen crisis als het mooi weer is”, vertrouwde een vakman ons onlangs toe. Heeft Oostende, de koningin der badsteden, dan niet te lijden onder de economische crisis? Filip Dermul, een van de best ingelichte lokale agenten, geeft een genuanceerd antwoord: “De opportunisten die gerekend hebben op een ongelooflijke prijsdaling zijn eraan voor de moeite. De crisis maakt dat de mensen teruggrijpen naar de baksteen om een gevoel van zekerheid te hebben.”

Appartementen werden in Oostende in 2008 zelfs nog 8 procent duurder. Filip Dermul ziet drie belangrijke redenen voor die evolutie. Dat heeft zeker te maken met een aantal beleidskeuzes. De infrastructuur van de stad onderging de jongste jaren een metamorfose, vaak na een privaat-publieke samenwerking. Oostende heeft potentiële kopers tegenwoordig heel wat te bieden. Onder andere het Casino-Kursaal en het oude postgebouw hebben een nieuwe toekomst gekregen.

Het volgende omvangrijke project van de socialistische burgemeester Jean Vandecasteele is het masterplan voor de stationsbuurt. En er is het Milho-project, de herbestemming van het vroegere militaire hospitaal. Het eerste twintigtal woningen is al opgeleverd, het is nu wachten op de rest van de meer dan 200 woongelegenheden.
Filip Dermul wijst er ook op dat Oostende relatief weinig tweede verblijven telt: amper 20 procent. In de naburige gemeenten is dat tot 50 procent. “Daardoor is er minder gevaar om geraakt te worden door de conjunctuur. Op die specifieke markt stellen we vast dat het gedaan is met de exorbitante prijzen uit het verleden: de mensen zijn niet meer gehaast. Maar er zijn nog altijd voldoende mensen die echt in Oostende willen wonen. De markt is dus stabiel, al stel ik vast dat zowel de kopers als de kredietinstellingen voorzichtiger geworden zijn.” Dat geldt trouwens ook voor de eigenaars, die maar al te graag hun vastgoed behouden als ze er geen belang bij hebben om het snel van de hand te doen.

Het gevolg van dat alles is dat er iets minder transacties zijn in Oostende. Volgens Filip Dermul is die daling in het voordeel van de klassieke huurmarkt. Een van de markten die moet kunnen profiteren van die hernieuwde belangstelling voor de verhuring, is de nieuwbouw. Jan Eeckhout van het gelijknamige vastgoedkantoor: “Ik heb de indruk dat de projectontwikkelaars wat achterop lopen en dat ze hun projecten niet meer op de voorziene datum opleveren.” Zijn collega Filip Dermul bevestigt dat: “De activiteit vertraagt. Voor nieuwe tweede verblijven worden zelfs op de beste plaatsen geen gekke prijzen meer betaald. De snelle prijsverhogingen van de voorbije vijf jaar hebben plaatsgemaakt voor stabiliteit. Het gevolg is dat de ‘kleine spelers’, die aangetrokken werden door de hoge prijzen, nu verdwenen zijn. De grotere professionals blijven over, maar zij hebben veel financiering nodig en dat is niet altijd gemakkelijk.”

De seizoensgebonden verhuring blijft goed draaien. Als gevolg van de crisis blijken heel wat Belgen de kust te herontdekken als vakantiebestemming. Als die trend doorzet, moet het rendement van de appartementen de hoogte ingaan.

Bron: Trends