Vergoeding bij opzeg huurcontract voor aanvang

Een man is dringend op zoek naar een nieuwe woning voor zijn groot gezin. Op 27 juni heeft hij succes. Hij slaagt erin om een verhuurster een door hem opgestelde huurovereenkomst te laten ondertekenen. Toch zit de vrouw in kwestie met twijfels. Ze wil haar woning eigenlijk pas na de uitvoering van de brandveiligheidswerken verhuren.

De vrouw beseft meteen dat zij zich door de kandidaat-huurder tegen haar zin over heeft laten halen om de overeenkomst te tekenen die op 1 juli zou aanvangen. Op 28 juni gaat ze naar de man en zegt de huurovereenkomst op. Intussen had die zijn huidige woning al opgezegd.

Omdat hij niet meteen een andere woning vindt, besluiten de man en zijn gezin om in zijn handelszaak te logeren. Pas één maand later vindt hij een nieuwe geschikte huurwoning.

De huurder dagvaardt de dame en vordert conform de Woninghuurwet een verbrekingsvergoeding van negen maanden huur: 5.175 euro.

De vrederechter oordeelt dat de huurder ten onrechte een verbrekingsvergoeding van 9 maanden huur vordert.

De bepaling van de Woninghuurwet waarop de huurder zich baseert, regelt enkel de verbrekingsvergoeding die de verhuurder verschuldigd is wanneer de huur verbroken wordt bij het verstrijken van de eerste en de tweede driejarige periode.

Dat is volgens de vrederechter niet het geval nu de woninghuur verbroken werd nog voordat de huur daadwerkelijk begon. Wel maakte de verhuurster een fout door de huurovereenkomst onrechtmatig te beëindigen, waardoor de huurder schade leed.

De vrederechter veroordeelt de vrouw tot betaling van een naar billijkheid vastgestelde verbrekingsvergoeding gelijk aan drie maanden huur, wat in dit geval goed is voor 1.725 euro.

Conclusie: Met uitzondering van twee duidelijk wettelijk omschreven gevallen kan een verhuurder een aangevangen huurovereenkomst conform de Woninghuurwet slechts beëindigen bij het verstrijken van elke driejarige periode.

De huurovereenkomst moet zes maanden van tevoren opgezegd worden. De opgezegde huurder krijgt een verbrekingsvergoeding.

In de Woninghuurwet is geen sanctie opgenomen voor de foutieve opzegging van een niet-aangevangen huurovereenkomst. In zo’n geval is het de vrederechter die bij gebrek aan een akkoord tussen de partijen naar billijkheid een vergoeding zal begroten die de schade van de opgezegde partij dekt.

De tussenkomst van de vrederechter is te vermijden door vooraf duidelijkheid te scheppen over het prijskaartje van een opzegging voor aanvang van de huurovereenkomst. Dat kan door de kosten van een dergelijke opzegging in de huurovereenkomst op te nemen.

Coupe Advocaat ontrafelt wekelijks een waargebeurd spraakmakend juridisch vastgoedonderwerp in samenwerking met het advocatenkantoor Dehaese & Dehaese en de bouwsite Livios.be.

www.dehaese.be

www.livios.be

Bron: De Standaard